Η φωτογραφία λήφθηκε το Νοέμβριο του 2002, δείχνει τον Peter Haeussler USGS(Γεωλογικό Ινστιτούτο, ΗΠΑ) να προσπαθεί να μετρήσει την μετατόπιση μιας σχισμάδας στον παγετώνα Canwell.
Στις 3 Νοεμβρίου 2002 εκδηλώθηκε ένας σεισμός 7.9R κοντά στο εθνικό πάρκο Denali στην Αλάσκα-ήταν η μεγαλύτερη εκδήλωση για το ρήγμα από το 1912- και διήρκεσε 1-2 λεπτά. Αν και το ρήγμα μετατοπίστηκε περίπου 4,5 μέτρα κάτω από τον αγωγό πετρελαίου που διασχίζει την Αλάσκα, ο αγωγός δεν έσπασε, αποτρέποντας μία μεγάλη οικονομική και περιβαλλοντική καταστροφή. Αυτό ήταν σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα ενός σχεδιασμού με αυστηρές προδιαγραφές που λήφθηκαν με βάση τις γεωλογικές μελέτες που διεξήγαγε το USGS, 30 χρόνια νωρίτερα.
Το σύστημα ρηγμάτων της Αλάσκας είναι αποτέλεσμα τεκτονικής δραστηριότητας καθώς η πλάκα του Ειρηνικού Ωκεανού βυθίζεται κάτω από την Πλάκα Βόρειας Αμερικής, και το ρήγμα Denali βρίσκεται ακριβώς στο όριο μεταξύ των 2 πλακών. Το ρήγμα παρουσιάζει ρυθμό ετήσιας μετατόπισης που κυμαίνεται από 1-35 mm.Ανά διαστήματα η μετατόπιση διενεργείται με σοβαρά σεισμικά επεισόδια όπως αυτό που έγινε το απόγευμα της 3ης Νοεμβρίου 2002, όταν το νερό της λίμνης Lake Union του Σιάτλ ξαφνικά άρχισε να μετακινείται με αποτέλεσμα να χτυπήσει αρκετά σκληρά τις κοντινές κατοικίες.Το νερό σε πισίνες, λίμνες, και όρμους τόσο μακριά όσο το Τέξας και Λουιζιάνα πηγαινο-ερχόταν για σχεδόν μισή ώρα. Ο σεισμός αρχικά προήλθε από το προηγουμένως άγνωστο ρήγμα του παγετώνα Susitna, μετακινήθηκε ανατολικά κατά μήκος του ρήγματος Denali με ταχύτητα πάνω από 11,265 χιλιόμετρα ανά ώρα πριν κινηθεί νοτιοανατολικά επάνω στο ρήγμα Totschunda.
Η προκύπτουσα ρήξη επιφάνειας ήταν τελικά περίπου 336 χλμ -παρέσυρε ρέματα, δάση, άνοιξε χάσματα στους δρόμους, και ακόμη δημιούργησε ίχνη ορατά σε διάφορους παγετώνες. Ο σεισμός απελευθέρωσε πολύ ενέργεια στο ανατολικό άκρο του ρήγματος σε αραιοκατοικημένες περιοχές, έτσι οι μεγάλες πόλεις της Αλάσκας γλίτωσαν τις σοβαρές ζημιές.
Γεωδίφης
Πηγή-USGS